De Kallendresser
Sie sind hier: Startseite » Ostermann » Alle Ostermann-Titel

Lohß mer ens zeige, Mann für Mann


(Laach-Leed)


Et es wohl em Levve noch keinem vorüvver jejange nen Dag,
wo hä nit ens öhndlich jekresche un dann och ens häzzlich jelaach.
Vum Kriesche do sin mer natürlich jo schließlich nit all jähn zo Huhs.
Doch laachen es widder jet anders, dat han mer noh eimol eruhs,
un dä Beweis jetz bränge mir, do han mer Knoche för.

Loss mer ens zeije, Mann für Mann
dat mer bei uns noch laache kann.
Also fangt ahn, jitt üch jetz dran,
ha ha ha ha - ha ha!

Em ehzte Vers han mir bewesse, dat Ahnung vum Laache mer han.
Doch wor ahn der Stehen avvzelesse, su manchem, dä wor nit räch dran.
Et es jo jet vill dat Verlange, die Muhl muss doch ehz donoh stonn,
och müsse de Backe jeschmiert sin,
dann weed et vun selver schon jonn.
Et ehztemol dat wor zo leis, dröm fresch jetz op e neu's

Loss mer ens zeije, Mann für Mann...

Dat wor doch jet anders wie ävvens, dat wor doch jelaach, wie mer säht.
Mer muss blos de Schnüssjer beloore, weil jeder en ander doch mäht.
Schieneet üch nor nit, denn et es jo de Armenabjabe bezahlt,
wem häzzlich et Laache jejevve, es domm, wenn hä nit domet prahlt.
dröm setzt die Muhl en Positur, et jilt dem Laache nur.

Loss mer ens zeije, Mann für Mann...