Wägen de Zemmermanns träcke mir nit uhs

Mer wunne bei de Zemmermanns ald johrelang em Huhs.
Die Zemmermanns, die hätten uns su jähn am Huhs eruhs.
Woröm, weshalb, dat weiß mer nit, dat bliev sich jo och jlich.
Blos weil et die su ielig han, drum ziehn wir jrade nich!
Un wenn sich Kind un Käjel och vör Woot stellt op d'r Kopp,
mer han jo Zick, mer wunne wärm, mer räje uns nit op:

Wäjen de Zemmermanns trecke mer nit uhs,
wo mer einmol wunne, do jon mer nit eruhs!
Wäjen de Zemmermanns trecke mer nit uhs,
wo mer einmol wunne, do jon mer nit eruhs!

Dä Huhsweet es ne feine Mann, dä kömmert sich nit dröm,
wenn einer bei dä schänge kütt, dann drieht hä sich eröm.
Woröm, dä Mann, dä kritt sing Meet, wenn och nit op d'r Dag,
dat es noch einer, wie mer säht, vum joden ahlen Schlag.
Jo, wenn mer su bezahle kann, dann hät mer noch Respeck.
Un do, do solle mer eruhs? Do wöre mer doch jeck!

Wäjen de Zemmermanns trecke mer nit uhs....

Et weed bei jedem Kinddauffess un jedem Namensdag
am miehzte an de Zemmermanns met Sang un Klang jedaach.
Dä Ein, dä spillt en Instrument, jeklatsch weed en de Häng,
un alles singk, wat singe kann, dä Zemmermann - Refräng.
Dobei rötsch dann uns Allerkleins, wat zweieinhalv Johr alt,
bes an de Dör un rieß die op, domet et besser schallt!

Wäjen de Zemmermanns trecke mer nit uhs...

Subahl wie jetz dat Leed am Engk, frög jeder her un hin,
no sag mer ens, wat möjen dat för Zemmermanns wohl sin?
Dä Name jitt et furchbar vill un wer no vun dä Schaar
es he en däm Jedich jemeint, dat wäht ihr jetz jewahr.
Dä Text, dä hält mer vör et Leech un fängk zo söhke ahn,
un wer dann nix jefunge hät, dä singk su laut hä kann:

Wäjen de Zemmermanns trecke mer nit uhs...